بارکد در نوع یک بعدی، مجموعه‌اى از خطوط میله‌اى موازى با عرض‌هاى گوناگون (پهن و نازک) است که اندازه هر خط معنا و مفهوم خاصى براى دستگاه بارکدخوان دارد.
تکنولوژی بارکد به بیان ساده عبارت است از انتقال الکترونیکی داده از طریق امواج نورى.
ویکی پدیا نوشته است، بارکد، که در فارسی به آن خط نماد، رمزمیله، کد میله‌ای و رمزینه نیز می‌گویند، نوعی نمایش تصویری اطلاعات بر روی سطوح است که اطلاعات آن را می‌توان توسط ماشین بازخوانی کرد. بارکدهای اولیه اطلاعات را در قالب عرض و فاصله خطوط موازی چاپ شده ذخیره می‌کردند و به صورت یک دسته از خطوط مستقیم موازی دیده می‌شدند اما امروزه بارکدها ممکن است – بسته به نوع – به شکل دو بُعدی، یک دسته نقطه، یک دسته دایره هم مرکز و یا به صورت مخفی شده در تصاویر نیز ظاهر شوند. بارکدها توسط یک پویشگر نوری که دستگاه بارکدخوان نامیده می‌شود بازخوانی می‌شوند و اگر در تصاویر مخفی شده باشند توسط نرم‌افزار خاصی از آن بیرون کشیده می‌شوند. بارکدها به صورت گسترده‌ای در پیاده‌سازی سیستم‌های جمع‌آوری خودکار اطلاعات شناسه‌ها که سرعت و دقت ورود اطلاعات را بالا می‌برند کاربرد دارند.
در حالی که پیش از این قواعد رمزگذاری بارکدها فقط اجازه نمایش اعداد را می‌داد به کمک نشانهگذاریهای جدید می‌توان از مجموعه حروف بزرگ الفبای انگلیسی تا مجموعه کامل نویسه‌های ASCII و حتی بیشتر از آن را در یک بارکد گنجاند. نیاز به گنجاندن داده‌های بیشتر با توجه به محدودیت اندازه بارکدهای اولیه به ظهور رمزهای ماتریسی (نوعی بارکد دوبعدی) انجامید که برخلاف بارکدهای اولیه به جای آن که از دسته‌ای از میله‌های متساوی تشکیل شده باشد جدولی متشکل از سلولهای مربع شکل است. بارکد پشته‌ای سازشی بین بارکد دوبعدی و بارکد میله‌ای است که نشانهگذاریهای قدیم بارکدهای میله‌ای را گرفته و در قالبی که اجازه وجود چند ردیف از بارکدهای میله‌ای را می‌دهد می‌گنجاند.
هدف از بکارگیری بارکد
بارکدها و سایر برچسب‌هاى خوانا در جایى که نیاز به خوانده شدن اطلاعات یا پردازش توسط کامپیوتر وجود دارد، استفاده مى‌شوند و کاربرها بجای تایپ کردن رشته‌اى طویل از داده‌ها، تنها بارکد مورد نظر را جلوى دستگاه بارکدخوان قرار مى‌دهند و پردازش بدون نیاز به نیروى انسانى به طور کاملا خودکار انجام مى شود. بنابراین بارکد یک شیوه شناسایى و تعیین هویت خودکار داده‌ها است.
رقمى که توسط بارکد تولید مى‌شود، عموما محصول خاصى را نشان مى‌دهد. سیستم بارکدینگ به طور معکوس هم کار مى‌کند، یعنى قادر است با دریافت رقم مربوط به یک محصول، بارکد مورد نظر را ایجاد کند و در واقع نوعى خودشناسایى انجام مى‌شود.
از دیگر اهداف استفاده از بارکد می توان به موارد زیر اشاره نمود:
• مصون بودن از خطاپذیرى به علت کاهش دخالت نیروى انسانى در ورود دستى اطلاعات
• دسته‌بندى دقیق اطلاعات براساس مشخصه‌های مختلف
• سرعت بالا در جمع‌آوری داده‌ها به همراه صحت صددرصدی
• دسترسى آسان به اطلاعات واقعى و حقیقى (در جریان روند مدیریت)